| Dorper Koyunu |
|
 Dorper koyunu, İngiliz dorsethorn koyunu ile Somali’de yetiştirilen persian blackhead koyunu melezlemesinden oluşmuş koyun ırkıdır. Kısaca dorset koyunu ile persian koyunu melezidir. Bu melezleme çalışması 1930 lu yıllarda Güney Afrika’da yapılmış daha sonraları dorset koyundan “dor” persian koyundan “per” takılarını alarak dorper koyunu olarak dünyaya yayılmıştır.
Dorper koyunu dünyada iki çeşidi olduğu bilinmektedir. Dorper koyunu ve beyaz dorper koyunu olarak ayrılmaktadırlar.
İkisi arasındaki en önemli fark;
Dorper koyunu vücüdu beyaz yapağı ile kaplı iken baş ve boyun kısmı koyu siyah yapağı ile kaplıdır.
Beyaz dorper koyunu ise genelde tüm vücudu kirli beyaz rekli yapağı ile kaplıdır.
Dorper koyunu, koyun yetiştiriciliği için önem sırasına göre eti ve sütü için yetiştirilmektedir.
Dorper Koyunu Görünüm Özelliği:
Yukarıda bahsedildiği gibi iki çeşit dorper koyunu vardır. Dorper koyunu baş boyun kısmı siyah vücüdü beyazdır. Beyaz dorper koyunu ise vücüdu tamamen kirli beyaz renkli yapağı ile kaplıdır.
Orta boylu koyun ırkı olma özelliğine sahiptir.
Kemik yapısı sağlam, sırt bölgesinde bu dahada belirgin hal almaktadır.
Dorper koyunu yapağısı kısadır, genelde yılda bir koyun kırkımı yapılır. Yapağısı ekonomik değildir.
Kuyruksuz bir koyun ırkıdır.
Dorper Koyunu Verim Özellikleri:
Dorper koyunu kuzuları çok hızlı gelişir. Bu özelliğinden dolayı kuzu besiciliği için önemlidir.
Eti yağsız ve lezzetlidir.
Dorper koyunu yılda iki kez gebe kalma özelliğine sahiptir.
Dorper koyunu kuzusu 12 aylık olunca 70 – 80 kg. canlı ağırlığa ulaşabilir. Bu durum kuzu besiciliği için önemlidir.
Ergin koyunlarda canlı ağırlık 100 Kg. koçlarda ise 120 – 130 Kg. arasında olmaktadır.
Dorper koyunu koyun yetiştiriciliği için ekonomiktir. Bakım maliyetleri diğer koyun ırklarına göre düşüktür. Kırsal kesimlerde beslenme özelliğine sahiptir. Ayrıca sıcak ve soğuk iklime uyumu mükemmel koyun ırkı olarak bilinir. Dış parazitlerden fazla rahatsız olmayan hatta vücudunda dış parazit barındırmayan dorper koyunu dış parazit ilaçlamasına gerek duyulmadan yetiştirilebilmektedir. |
| |
| |
|
| |
|
